Semiwegetarianizm to dieta, o której słyszy się rzadko. Jest ona idealnym rozwiązaniem dla tych osób, które nie chcą w pełni rezygnować z mięsa lub wydaje im się to za trudne. Semiwegetarianizm to pewnego rodzaju kompromis, nie jest sztywną dietą o wyraźnych zasadach. Ma swoje dwie odmiany – pescowegetarianizm (ichtiwegetarianizm/ ichtiowegetarianizm) i pollowegetarianizm.
Pescowegetarianizm
Pescowegetarianizm, czy tez ichtiwegetarianizm/ ichtiowegetarianizm, to dieta polegająca na wykluczeniu ze swojego jadłospisu mięsa, zarówno czerwonego jak i białego, ale spożywaniu ryb oraz owoców morza.
Dieta pescowegetariańska opiera się na spożywaniu dużych ilości warzyw, owoców, roślin strączkowych, nabiału, jaj, produktów mącznych, orzechów i nasion oraz wspomnianych ryb i owoców morza. Pescowegetarianizm to dieta bardzo zdrowa, dlaczego? Pozbywając się z jadłospisu mięsa utracić można zbędne kilogramy, dieta roślinna zapobiega otyłości, oraz możliwe staje się unormowanie poziomu cholesterolu. Jeśli z diety nie wykluczymy ryb i owoców morza, to dodatkowo nie musimy martwić się o niezbędną ilość kwasów omega, a także białka. Niedobór tych kwasów tłuszczowych lub białka najczęściej pada jako argument przeciw stosowaniu diety wegetariańskiej lub wegańskiej. Będąc na diecie pescowegetariańskiej bardzo łatwo ułożyć można zróżnicowany jadłospis, ale łatwo też popaść w rutynę, każda dieta sprowadzona do kilku podstawowych produktów i dań może wywołać niedobór pewnych wartości odżywczych
Dietę pescowegetariańską bardzo często praktykuje się z kilku powodów. Najczęściej jest ona wyborem osób, które chcą poprawić swój stan zdrowia. Pescowegetarianizm jest bardzo podobny, do diety śródziemnomorskiej, która uważana jest za jedną z najzdrowszych. Na pescowegetarianizm przechodzi się też chcąc poprawić wygląd swojej sylwetki (nie zawsze zostając pescowegetarianinem traci się na wadze, ponieważ zależy to głównie od ilości spożywanych przez nas kalorii), na tę dietę decydują się również osoby przygotowujące się do przejścia na wegetarianizm lub weganizm, a także ci, którzy ze względów ideologicznych i swoich upodobań rezygnują ze spożywania mięsa, ale nie rezygnują ze spożywania ryb i owoców morza. Często jednak dochodzi do sporu o to, czy ichtiwegetarianizm można nazywać dietą wegetariańską? Argumentem przeciw jest to, że ichtiwegetarianin dalej spożywa mięso, tylko rybie. Niewątpliwie tak jest, ale ichtiwegetarianie mają na uwadze pochodzenie ryby i rodzaj hodowli. Nie wybiera się ryb ze sztucznych, masowych hodowli, karmionych antybiotykami, żyjących w całkowitym zamknięciu. Najzdrowsze oraz najczęściej wybierane są ryby dzikie oraz morskie takie jak: halibut, łosoś, śledź, makrela i sardynka.

Pollowegetarianizm
Pollowegetarianizm to dieta polegająca na całkowitej rezygnacji ze spożywania mięsa, ale tylko czerwonego. Pollowegetarianin może więc spożywać owoce, warzywa, rośliny strączkowe, orzechy, nabiał, jajka, miód, ryby, owoce morza oraz mięso z kurczaka, indyka, gęsi, kaczki oraz wielu innych ptaków.
Pollowegetarianizm to dieta lekka, ale nie ma żadnego związku z ideologicznym przejściem na wegetarianizm, chyba, że traktowana jest jedynie jako faza przejściowa. Na pollowegetarianizm przechodzi się zwykle z powodu problemów zdrowotnych, na przykład podwyższonego cholesterolu lub innych chorób układu krążenia. Wyjątkowo częste spożywanie mięsa czerwonego może być bardzo niebezpieczne, powszechnie mówi się nawet o tym, że nadmierne jego spożywanie może sprzyjać rozwojowi nowotworów. Wiadomo, że mięso czerwone pełne jest tłuszczy nasyconych, negatywnie wpływających na stan zdrowia. Jeżeli ciężko komuś obyć się bez spożywania mięsa czerwonego, to powinien robić to bardzo rzadko. Mięso znajdujące się w diecie pollowegetarian zawiera mniej tłuszczu niż mięso czerwone, przez co cechuje je też mniejsza kaloryczność.
Semiwegetarianizm – czy dla każdego?
Semiwegetarianinem jest stosunkowo nietrudno zostać, będąc na takiej pośredniej diecie łatwiej ułożyć sobie jadłospis, który zaspokoi wszystkie potrzeby organizmu. Semiwegetarianizm to dieta zdrowa, ponieważ cechuje ją duże zróżnicowanie, a jej zasady nie są restrykcyjne i można je zmieniać zależnie od swoich własnych potrzeb. Na semiwegetarianizm dużo osób decyduje się po to, żeby poprawić swój stan zdrowia. Jest to świetny sposób, aby tego dokonać, ponieważ to dieta przyjemna i „długodystansowa” nie trwa ona tylko parę tygodni, a całe życie. Semiwegetarianizm nie wpłynie też tak drastycznie na zdrowie jak niektóre, bardzo restrykcyjne i niskokaloryczne diety. Dlatego semiwegetarianizm to idealna dieta dla każdego.